من دو بابا داشتم، یكی دارا و دیگری نادار.

یكی بسیار درس خوانده و زیرك بود، مدرك دكترا داشت . بابای دیگر هرگز نتوانسته بود كلاس هشتم

را هم به پایان برساند.

هردو مرد سختكوش و در كار و زندگی خود پیروز بودند.

درآمد هر دو نفر رضای ت بخش بود، ولی یكی از آنان در زمین ه هایی پیوسته مشكل داشت . بابای دیگر از

ثروتمندترین مردان ایالت هاوایی شد.

و تأ ثیرگذار بودند . هر دو به من اندرزهایی دادند، ولی (charismatic) هر دو مرد با اراده، فره مند

اندرزهای آنان متفاوت بو د . هر دو مرد به درس خواندن سخت عقیده داشتند ولی موضوع های یكسانی را

توصیه نمیكردند.

اگر من یك بابا داشتم ناچار بودم تا اندرزهای او را بپذیرم یا رد كن م . با داشتن دو بابا این فرصت را

یافتم تا دیدگا ه های آنان را با هم بسنجم، دیدگاه یك مرد دارا و یك مرد نادار.

مشكل من در نوجوانی این بود كه مرد دارا هنوز به ثروت نرسیده بود و مرد نادار هم تنگدست نشده

بود. هر دو مرد تازه پا به راه نهاده و با درآمد و خانواد ه خود سرگرم بودند. ولی دیدگاه آنان درباره پول

متفاوت بود . برای مثال : از دید یك بابا “عشق به پول سرچش م ه هم ه بدی ها” و از دید دیگر ی : “بی پولی

ریشه همه بدی ها”